وبلاگ رسمی سلمان حدادی

ارتباط مستقیم با سلمان حدادی

مدت ۴۵ روز در جمكران ماندیم !

مدتی كه در جمكران بودیم، سال ۸۵ بود که حتی کفش هم نداشتیم حتی پول نداشتیم یک ماشین بگیریم خلاصه یک کاغذی پیدا کردیم و نامه ای به امام زمان نوشته که آقا خیلی گیر هستم و به خاطر شما همه چیز را ترک کردم و آمدم. به لطف آقا امام زمان(عج) بود كه هر طور شده یك وعده غذایی برای ما جور می شد. حالا یا نذری بود یا هیئتی می آمد و شام می داد یا به هر نحوی دیگر، غذا گیر ما می آمد . شبها روی كارتون می خوابیدم مدت ها كه گذشت یكی از انتظامات جمكران كه ما را چند روزی زیر نظر داشت، آمد و گفت: كارت شناسائی تان را ببینم ! شما كی هستید؟ كارت شناسایی را نشانش دادیم . وقتی اسم سنندج را دید گفت: شما اینجا چه كار می كنید؟‌ با لكنت زبان شدیدی كه در اثر ضربه به سرم وارد شده بود، بهش گفتیم: ما شیعه شده ایم. گفت: كار بدی نكرده اید آیا قم جایی را دارید؟ خجالت كشیدم بگویم نه ، گفتیم یك جایی داریم . رفت و ۲۰ دقیقه بعد برگشت و گفت: ۳۰ هزار تومان شما را بس است تا به شهر خودتان برگردید؟ گفتم: من پول نمی خواهم ! گفت: ما شیعه ها اینقدر بی غیرت نیستیم كه ناموسمان توی خیابان بخوابد و بی تفاوت باشیم . پول را به من داد و بعد از دو ماه و خورده ای توانستم با آن پول به حمام بروم و موهای سرم را كوتاه كنم . به حرم حضرت معصومه رفتیم . خیلی از بی بی خواهش و التماس كردیم گفتیم: ما به خاطر شما و اجداد شما آمدیم .هیچ جایی را بلد نیستیم . هیچ چیز هم نمی دانیم، فقط تو را می شناسیم . آن پول را تقسیم کردیم و هر روز یک چیز خیلی کمی می خریدیم و می خوردیم. چند روزی متوسل شدیم و یك روز به یكی از خادم های حرم گفتیم: آقا ما گدا نیستیم ولی هرچه باشه مهمان شما هستیم و از او درخواست كمك كردم. گفتم ما شیعه شدیم ولی نمی دانیم چه کنیم؟!

گفت: این خیابان را برو دفتر هر مرجعی كه رسیدی آنها كمكت می كنند .

اول دفتر آقای مکارم شیرازی رفتم . بعد دفتر مقام معظم رهبری رفتم .آقایی آنجا  نشسته بود . تا آمدم جریان را تعریف کنم خانمم شروع به گریه کرد و من داستان را تعریف کردم

او وقتی وضعیت ما را دید خیلی به ما محبت كرد و گفت: اگر می خواهید قم بمانید جایی برای شما بگیرم .

گفتم: نه می خواهیم برگردیم ارومیه و در مدارس آنجا ، كار پیدا كنم .

گفت: باشه و یك مقداری پول به ما داد و ما از آنجا خارج شدیم .

بیرون كه آمدیم به خانمم گفتم: تا اینجا كه آمدیم و پول هم داریم بیا برویم زیارت امام رضا (علیه السلام)، بعد از آنجا برای پیدا كردن كار به ارومیه برمی گردیم .

رفتیم مشهد.آنجا خیلی گریه كردم.

جالب است بدانید توقفمان در مشهد حدود ۳ ۴ سال طول کشید.خانمم در طول این مدت بر اثر سختی ها و ناراحتی هایی كه كشیده بود ۱۴ كیلو وزن كم كرده بود و دچار افسردگی شده بود .

جریان گذشت و به صورت غیر رسمی طلبه حوزه‌ی مشهد شدم. كتاب های درسی شیعه را شروع كردم به خواندن. یك سال گذشت . ما بعد به قم رفتیم و آنجا با کمک دوستان یک خانه گرفتیم .

, , , , , , ,

10 ديدگاه درباره “مدت ۴۵ روز در جمكران ماندیم !

  • سید می‌گه:

    سلام:
    با اینکه قبلا صحبتهای شما را در شبکه قم البته از طریق سی دی دیده بودم ولی با خواندن آنها اشک در چشمانم حلقه زد با خودم فکر کردم ما که شیعه خوبی برای مولا علی (ع) نبودیم لذا جرات نمی کنم خودم را شیعه بدانم اما فکر می کنم در ابراز محبت به اهل بیت علیهمالسلام انشاء الله صادق هستیم لذا با کمال افتخار عرض میکنم من خاک کف پای دوستداران اهل البیت از جمله شما هستم وامیدوارم اهل بیت این توفیق را به ما عنایت بکنند که قدمی در راه ترویج مکتب نورانی آنها برداریم.در ضمن من هم در استان خراسان جنوبی که بخشی از آن اهل سنت هستند زندگی میکنم واحساس میکنم جریان وهابیت برای جذب اهل سنت بسیار فعال است لذا اگر راهنمایی برای دفاع از حریم اهل بیت داشتید صمیمانه استفاده خواهم کرد.از ایجاد مزاحمت عذر خواهم

  • غلامرضا می‌گه:

    یا علی گفتیم و عشق آغاز شد

  • غلامرضا می‌گه:

    سلام به برادر عزیزم به شما تبریک میگم که تونستید ازاین امتحان سخت الهی پیروز بیرون بیاید من و امثال من تنها نام شیعه رو به یدک میکشیم و چیزی نمیدانیم همیشه آرزو داشتم یک روز برم مکه وپشت بام کعبه اذان بگم و به ولایت مولایم امیرالمومنین علی ابن ابیطالب شهادت بدم خوش به حالتون که تونستین خانم فاطمه (س) رو درک کنید همسرم بارداره و پسر هست به عشق مولایم علی اسمشو ازالان علی گذاشتیم سلام ما رو هم به خانواده محترم بخصوص به فاطمه خانوم برسونید فقط نذارید فاطمه خانوم گریه کنه دیگه تحمل نداریم

  • مهدی فرخانی می‌گه:

    سلام، بنده اهل قم نیستم ولی سال ۸۵ دانشجوی تهران بودم و احتمالا اون سال قم هم آمده ام، از دیشب که خاطرات شما رو دیدم بهت زده شدم و مدام استغفار می کنم که چرا باید یک شخصی بهمراه همسرش این همه مصیبت ببینه و حدود ۷۰ روز نه غذای مناسب و نه جا و مکان مناسبی برای استراحت داشته باشه…
    از دیشب دارم استغفار می کنم چرا که مطمئن هستم خدا روز قیامت بنده رو بخاطر این موضوع مواخذه می کنه که چرا باید همچین اتفاقی کنارم رخ بدهد و من راحت بخوابم، چرا باید دو نفر با این وضعیت سخت و رقت بار گذران زندگی کنند و با اون بلا و مصیبتهایی که بشرشون آمده اینطوری معیشت سختی رو داشته باشند
    آقای حدادی لطفا بنده و امثال بنده را حلال بفرمایید.

  • نوشته هاتون مثل کلامتون زیباست و سرشار از شعور دینی
    همه ی ویدئو هاتون رو دارم و دانلود میکنم و در بیشتر شبکه های اجتماعی همراه صفحات شما هستم انشالله که از علم ومعرفت شما کمی به ما هم برسد استاد

  • سلام،
    خوشحال میشم سری بزنید :
    quaere.blogfa.com

پاسخ دادن به صبا حاجیان(مرصاد) لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>